Ο ενας, ειναι ο ευκολος, αυτος που ''απαιτει'' να πλαισιωνεσαι απο ''δηθεν'', να ανταλλασεις φιλοφρονησεις, χαμογελα, κολακειες και....μπραβο, μονο και μονο επειδη ετσι απαιτει το ....''πρωτοκολλο'', οσο και αν μεσα σου γνωριζεις οτι αυτο που κανεις στην ουσια ειναι ενα τιποτα, μια ουτοπια, ενας τροπος να ''νοιωθεις σιγουρια'' και να θεωρεις οτι εισαι...ατρωτος, οτι εισαι ''καλυμμενος και προστατευμενος'', αυτος που σε κανει να λες το ασπρο μαυρο και να το...πιστευεις, ο δρομος της ματαιοδοξιας και της ιδιοτελειας και της....επιβαλλομενης μισαλλοδοξιας..
Ο δρομος που το μονο που μπορει να σου....εξασφαλισει, ειναι μια θεση στο περιθωριο οταν και αμα τα....σχεδια αυτων που σε χρησιμοποιουν ''δεν βγουν''.
Ο αλλος ειναι ο δυσκολος και ''απαιτει'' θυσιες.
Ειναι ο δρομος που σου επιβαλλει η συνειδηση σου και οχι το .....κατεστημενο, ο ''μοναχικος δρομος'' που επιβαλλει προσωπικες θυσιες, που προτασσει το εμεις απομονωνοντας το εγω, ο δυσβατος, ο κακοτραχαλος, που μπορει και να μεταβληθει σε ''Γολγοθα'', να σε ματωσει και καποιες φορες να σε λυγισει κιολας, αλλα εσυ θα συνεχισεις γιατι ετσι πρεπει.
Μπορει να σε ''κακολογησουν'' να σε χλευασουν, να σε κατηγορησουν, να σε υποτιμησουν, να προσπαθησουν να σε διαβαλλουν, να σε εκμεταλλευτουν, να σε μειωσουν, η να σε απομονωσουν, αλλα σε καμμια περιπτωση δεν μπορουν να σε κανουν ''να νοιωσεις ασχημα'' πολυ απλα επειδη ειναι '' ο δικος σου δρομος'', ο δρομος που εσυ χαραζεις και οχι αυτος που σου επιβαλλουν, ο δρομος που κανεις δεν μπορει να σε βγαλει στο περιθωριο, παρα μονον οταν εσυ το θελησεις και που παλι θα νοιωθεις ομορφα, γιατι ειναι ''ο δικος σου ομορφος δρομος''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου