Ακούς όλο και πιο συχνά κάποιες ειδήσεις και δεν πιστεύεις στ` αυτιά σου. Νομίζεις ότι είναι πρωταπριλιά μες στο Γενάρη. «Λευκή εβδομάδα» (προφανώς σε αντίθεση με τις μαύρες μέρες που περνάμε) πρότειναν οι ξενοδόχοι για να πάνε οι μαθητές με τους γονείς τους στα χιόνια. Μήνα Μάρτιο παρακαλώ.
Του Δημήτρη Τσουκάλη *
Να γελάσει κανείς ή να κλάψει;
Την ώρα που οργανώνονται συσσίτια στα σχολεία και οι πολίτες γυρίζουν στις σόμπες και τα μαγκάλια για να ζεσταθούν, οι ξενοδόχοι μας πιστεύουν ότι αυτό που λείπει στους μαθητές και τις οικογένειές τους είναι μια βδομάδα στα χιόνια (ποια χιόνια;)
Το πλέον παράλογο της ιστορίας είναι ότι τα ΜΜΕ βλέπουν, όπως φαίνεται, θετικά την πρόταση. Έμαθαν ξαφνικά ότι το ίδιο γίνεται σε όλη την Ευρώπη! (Τι εννοούν Ευρώπη, βέβαια, είναι μια άλλη ιστορία.). Λίγο καιρό πριν κατηγορούσαν τους εκπαιδευτικούς ότι έχουν τις περισσότερες διακοπές στην Ευρώπη. Τώρα προτείνουν ακόμα μια βδομάδα.
Βεβαίως υπάρχει και το επιχείρημα ότι μπορούμε να κόψουμε μια βδομάδα από τις καλοκαιρινές διακοπές, για παράδειγμα. Να κάνουν, δηλαδή, μάθημα (τρόπος του λέγειν βέβαια) οι μαθητές σε σχολεία φούρνους σε θερμοκρασίες 30 και 35 βαθμούς Κελσίου, για να πάνε μια βδομάδα στα χιόνια το Μάρτιο. Να πληροφορήσω εδώ τους φωστήρες ότι στη Γερμανία, αν η θερμοκρασία φτάσει στους 28 βαθμούς, τα σχολεία κλείνουν (Hitzefrei λέγεται ). Έτσι, για να έχουν επιχειρήματα στην επόμενη ανοησία που θα πουν.
Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι αυτό. Το πιο σημαντικό είναι ότι όλοι οι παραπάνω νομίζουν ότι το σχολείο υπάρχει για να εξυπηρετεί τις ανάγκες τις αγοράς. Τι είναι παιδαγωγικά σωστό, τι πρέπει ή δεν πρέπει, δεν θα το πουν οι παιδαγωγοί και οι υπεύθυνοι για την εκπαίδευση. Θα το πει η αγορά και τα παπαγαλάκια της. Αυτά τα παπαγαλάκια που ελεεινολογούσαν, εκ των υστέρων πάντα, το πολιτικό σύστημα, γιατί έστηνε σε κάθε κωμόπολη κι ένα πανεπιστήμιο για να εξυπηρετηθεί η «τοπική αγορά».
Αυτοί οι ίδιοι, σαν να μην τρέχει τίποτε, προτείνουν, ακριβώς το ίδιο. Απίθανα πράγματα σε μια απίθανη χώρα.
Βεβαίως κατανοούμε το αδιέξοδο των επιχειρηματιών του χειμερινού τουρισμού. Ο χειμερινός τουρισμός στηρίζεται, σχεδόν πλήρως, στον εσωτερικό τουρισμό. Η φτωχοποίηση του πληθυσμού και η τρομαχτική αύξηση των καυσίμων καταδικάζει σε χρεοκοπία τις επιχειρήσεις αυτές, αργά ή γρήγορα. Η πολιτική που ασκείται, δηλαδή, καταστρέφει τις επιχειρήσεις τους.
Τέτοιες προτάσεις θυμίζουν τον πνιγμένο που πιάνεται από τα μαλλιά του. Αυτό που θα `πρεπε να κάνουν είναι να υψώσουν φωνή για την ασκούμενη αντικοινωνική και καταστροφική πολιτική. Αν θέλουν να σώσουν και τις επιχειρήσεις τους.
Ας αφήσουν τα σχολεία ήσυχα. Αρκετά προβλήματα έχουν τα ίδια. Δε μπορούν να λύσουν και τα προβλήματα άλλων.
* Πρόεδρος Συλλόγου Δασκάλων Χαϊδαρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου