Θεωρώ ότι ή εικόνα καί η μορφή πού θά πρέπει νά δίνεται, δέ μπορεί νά είναι άλλη από τήν εικονα τής ''ακηδεμόνευτης πολιτικής ανυπακοής'' τής μέ επιχειρήματα, τής ανυποχώρητης διάθεσης γιά αντίσταση καί τής....επιθυμίας γιά συσπείρωση καί κοινό αγώνα, χωρίς διάθεση καπελώματος, αυτοπροβολής καί ιδιοτέλειας καί βέβαια σέ καμμία περίπτωση δέν δικαιούσαι νά δίνεις τό δικαίωμα στούς....απέναντι, νά γελοιοποιούν, νά υποβιβαζουν καί νά εκφυλίζουν αυτό τόν αγωνα, γιατί τότε μοιραία ''τό παιχνιδι πάει χαμενο''.

Είναι πολύ σημαντικό νά συνδυάζεις τόν ακτιβισμό, τή διεκδίκηση, τόν αγώνα γενικά τού λαικού κινήματος μέ ουσιαστικά αποτελέσματα καί με δικαίωση.
Αυτό άλλωστε είναι τό ζητούμενο, ειδικά στίς δύσκολες μέρες πού ζούμε.
Τό αποτέλεσμα, αλλά καί ή μορφή πού δίνεις καί ό χαρακτήρας τής πράξης σου.
Γιατί είναι άλλο πράγμα νά διεκδικείς τό κάτι παραπάνω από αυτό πού ήδη έχεις κατοχυρώσει σέ εποχές μέ.....παχιές αγελάδες καί εντελώς διαφορετικό νά αγωνίζεσαι γιά νά μήν σού στερήσουν καί τό τελευταίο δικαίωμα πού σού έχει απομείνει σήμερα, τό δικαίωμα στή ζωή.
Γιά κάτι τέτοιο μιλάμε πλέον σήμερα καί θά πρέπει όλοι μας, νά αντιληφθούμε τό μέγεθος τής......τραγικότητας τής κατάστασης.
Ολοι οί αγώνες πού δίνονται σήμερα, δύο στόχους μόνο μπόρει νά έχουν.
Ο ένας είναι ή.....αποκόμιση κερδών.
Νά πάρεις δηλαδή πράματα άμμεσα, επειδή οί ανάγκες τής κοινωνίας, δέν σου επιτρέπουν.....χρονοκαθυστέρηση, αγκυλώσεις καί πολλές συζητήσεις.
Οί ανάγκες είναι όχι μόνο άμεσες, αλλά στή κυριολεξία...... ζωτικης σημασίας.
Επομένως διεκδικώ, μέ μοναδικό στόχο νά πάρω πράματα.
Ο άλλος στόχος, είναι όλο τό....μυστικό.
Γιατί παράλληλα μέ τόν όποιο αγώνα δίνεται, θά πρέπει νά δίνεται....ταυτότητα, αλλά και ώθηση γιά μαζικότερη καί ουσιάστικοτερη διεκδίκηση, γιά συσπείρωση.
Η ταυτότητα είναι τό σήμα κατατεθέν.
Τί κάνεις δηλαδή;
Είσαι ό καλός Σαμαρείτης, ό επαναστάτης χωρίς αιτία, παίρνεις....κατευθύνσεις καί εξυπηρετείς κάποιες σκοπιμότητες, είσαι.....λυπησιάρης καί βοηθάς τούς....ανήμπορους συμπολίτες σου;
Αυτό επιδιώκεις, τόν οίκτο, ή τά προσωπικά ή συλλογικά οφέλη;
Τί....πρεσβεύεις;
Θεωρώ ότι ή εικόνα καί η μορφή πού θά πρέπει νά δίνεται, δέ μπορεί νά είναι άλλη από τήν εικονα τής ''ακηδεμόνευτης πολιτικής ανυπακοής'' τής μέ επιχειρήματα, τής ανυποχώρητης διάθεσης γιά αντίσταση καί τής....επιθυμίας γιά συσπείρωση καί κοινό αγώνα, χωρίς διάθεση καπελώματος, αυτοπροβολής καί ιδιοτέλειας καί βέβαια σέ καμμία περίπτωση δέν δικαιούσαι νά δίνεις τό δικαίωμα στούς....απέναντι, νά γελοιοποιούν, νά υποβιβαζουν καί νά εκφυλίζουν αυτό τόν αγωνα, γιατί τότε μοιραία ''τό παιχνιδι πάει χαμενο''.
Πολύ απλά δέν θά σέ....σεβαστούν, δέν θά δέ υπολογίσουν.
Καί άν γιά σένα, όλα αυτά πού διαδραματίζονται γύρω σου, πρεσβεύουν κάτι από τά παραπάνω καί δέν τρέχει καί τίποτα, μάλλον θά πρέπει νά αναθεωρήσεις κάποιες θέσεις σου, ρίχνοντας μια πιό.....προσεκτική ματιά στόν περιγυρό σου καί γιατι οχι καί μεσα στό ίδιο σου τό περιβάλλον.
Ισως τότε νά δείς τά πράγματα μέ.....άλλο μάτι, ίσως νά διακρίνεις τή πραγματική διασταση τού .....πράματος, ίσως αντιληφθείς ότι ''δέν δικαιούσαι διά νά αδιαφορείς'', νά χαλαρώνεις, νά απέχεις από τό ραντεβού μέ τήν ιστορία, από τό ραντεβού μέ τόν.....κάλο ιστορικό τού μέλλοντος πού δέ θά σέ βάλει στό περιθώριο τής ιστορίας, αλλά θά σέ έχει σάν ''θετικό'' πρωταγωνιστή.