Εμείς, δέν ακολουθούμε τούς κανόνες, δέν υπακούμε σέ άδικους νομους πού καταδικάζουν αθώους πολίτες, δέν γινόμαστε μέρος τού συστήματος, δέν κλείνουμε αυτιά καί ματιά στή δυστυχία καί τή καταστροφή πού ζούμε, δέν γινόμαστε ''λαιτ'' καί κάπως, δέν ''ξεχναμε'' τίς αξίες μέ τίς οποίες ''γαλουχηθήκαμε''.

Σήμερα τό πρωί δεχτήκαμε ένα τηλεφώνημα από φορέα αλληλεγγύης τού Πειραιά, γιά νά επανασυνδέσουμε καί νά ρυθμίσουμε τό λογαριασμό ηλικιωμένης μέ προβλήματα υγειας και ένα αναπηρο παιδί.
Επικοινωνήσαμε μέ τήν κυρία αυτή γιά να μάθουμε τί ακριβώς συμβαίνει καί μάς είπε τά εξής.
Εγώ αυτό πού ζητάω, είναι νά μού επαναφέρετε τό ρεύμα πού είναι κομμένο καί δέν μπορώ νά ''ζήσω'' χωρίς αυτό, αλλά καί τό νερό, πού είναι κομμένο εδώ καί έξι μήνες. Χρήματα γιά νά ρυθμίσω είτε το ένα είτε τό άλλο δέν έχω, αφού ''ζώ'' με 150 ευρώ τό μήνα γιά μένα καί τό ανάπηρο παιδί μου πού τού έκοψαν τή σύνταξη, καθημερινά ζώ ένα μαρτύριο καί βρίσκομαι σέ απόγνωση, σας παρακαλώ ''σώστε μέ''.
Καί εγώ ρωτάω.
Τί θά πρέπει νά απαντήσουμε σέ αυτή τή γυναίκα;
Oτι αυτό πού μάς ζητάει είναι ''παράνομο'' καί θά πρέπει νά τήν αφήσουμε νά πεθάνει επειδή εμείς ακολουθούμε τούς ''κανόνες'';
Oτι υπάρχουν νόμοι πού όλοι θά πρέπει θά τούς τηρούμε;
Oτι θά πρέπει νά απευθυνθεί σέ κόμματα, βουλευτές καί πολιτικάντηδες κάθε είδους γιά νά τής κάνουνε ''ελεημοσύνη' καί χάρη;
Oτι κανείς ουσιαστικά, δέν νοιάζεται γιά τή τραγωδία πού εξελίσσεται γύρω μας και πώς όλοι, δουλεύουν ''λογιστικά, υπολοίζοντας οφέλη καί ζημιές σέ κάθε τούς ενέργεια;
Oτι μάς κατηγορούν γιά παράνομους καί ''καποιοι τζιτζιφιόγκοι καταδικάζουν τή παρανομιά καί τή βία'' αφήνοντας μας ξεκρέμαστους καί εκτεθειμένους σέ κάθε είδους άθλια επίθεση ενάντια στόν κοινωνικό ακτιβισμό πού πλέον, είναι τόσο απαραίτητος όσο καί τό οξυγόνο γιά τή ζωή;

Ε λοιπόν όχι.
Εμείς, δέν ακολουθούμε τούς κανόνες, δέν υπακούμε σέ άδικους νομους πού καταδικάζουν αθώους πολίτες, δέν γινόμαστε μέρος τού συστήματος, δέν κλείνουμε αυτιά καί ματιά στή δυστυχία καί τή καταστροφή πού ζούμε, δέν γινόμαστε ''λαιτ'' καί κάπως, δέν ''ξεχναμε'' τίς αξίες μέ τίς οποίες ''γαλουχηθήκαμε''.
Η μόνη βιά καί παρανομία πού καταδικάζουμε, είναι ή βία καί ή παρανομία τού κράτους πρός τούς πολίτες πού καθημερινά βλέπουν τή ζωή τούς νά χάνεται, τό μέλλον τούς νά σβήνει καί οί ελπίδές τούς νά διαγράφονται.
Επειδή εξακολουθούμε νά θεωρούμε αυτό πού κάνουμε όχι απλά λειτούργημα, αλλά εκτός από αντίσταση στό σάπιο σύστημα πού έχει καταδικάσει σέ θάνατο'' τή κοινωνία'', είναι μιά πράξη ζωής, πού κρατάει ζωντανό καθημέρινα ένα μεγάλο κομμάτι τής Ελληνικής κοινωνίας, θά εξακολουθούμε νά στεκόμαστε πλάι στούς συμπολίτες μάς πού έχουν ανάγκη από τή στήριξή μάς, περιμένοντας νά δοθεί μιά οριστική ''πολιτική λύση''.
Δέν μάς αρέσει νά φωνάζουμε συνθήματα, αλλά να κάνουμε τά συνθήματα πράξη, γιατί οί ανατροπές, δέν έρχονται μέ λόγια, αλλά μέ πράξεις καί αυταπάρνηση.