“ΖΗΤΕΙΤΑΙ πωλήτρια πεπειραμένη, με πτυχίο ΑΕΙ-ΤΕΙ, για κατάστημα νεανικών γυναικείων ενδυμάτων στο κέντρο της Αθήνας, ώρες επικοινωνίας 17:00 – 20:00”
Αίνιγμα: Ποιο είναι το περίεργο της παραπάνω αγγελίας;
Δε θα σας κουράσω πολύ, αν και πιστεύω ότι είναι εμφανές…
“ΠΩΛΗΤΡΙΑ ΜΕ ΠΤΥΧΙΟ ΑΕΙ-ΤΕΙ”
Γράφει η Εύα Μαστρογιάννη
Δεν είναι απόγνωση αυτό που νιώθω, είναι θυμός. Θυμός που κατακλύζει τα σωθικά μου. Φυσικά και είμαι άνεργη. Φυσικά και περιμένω πάνω από το κινητό μου τηλέφωνο, όταν αφήνω το βιογραφικό μου σε ένα κατάστημα.
Ζω σε μια κοινωνία που με κάνει καθημερινά να ντρέπομαι. Να ντρέπομαι που είμαι ψυχικά και σωματικά υγιής. Τι εννοώ; Θα εξηγήσω ευθύς αμέσως. Να ντρέπομαι που έχω μεγαλώσει σε μια οικογένεια που οι γονείς της, ήταν και είναι συνειδητοποιημένοι ότι έχουν παιδιά, από όταν γεννήθηκαν μέχρι και σήμερα. Ότι μεγάλωσαν εμένα και τον αδερφό μου χωρίς να μας φορτώσουν δικά τους λάθη, χωρίς να μας παρατήσουν στο έλεος του Θεού και να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας.
Να ντρέπομαι που είμαι straight, να ντρέπομαι που δεν είμαι τοξικομανής, να ντρέπομαι που βγάζω κάρτα κάθε μήνα για τα μέσα μαζικής μεταφοράς, σαν νόμιμος πολίτης αυτής της χώρας, μην τυχόν και εισβάλλει ο ελεγκτής, ο οποίος και θα δικαιολογήσει -βεβαίως βεβαίως- τον τοξικομανή που έχει αράξει στην τελευταία θέση του γεμάτου λεωφορείου, απέναντί μου και κάνει χρήση, με τα αίματα να τρέχουν και δύο παιδάκια να κάθονται στις δικές τους θέσεις λίγο πιο πέρα.
Τα λόγια μου φωνάζουν, ουρλιάζουν.
Να ντρέπομαι που έδωσα πανελλήνιες, να ντρέπομαι για τη σχολή που πέρασα, να ντρέπομαι που για να πάρω το πτυχίο μου έδωσα πενήντα τρία μαθήματα και η Μενεγάκη από τη νέα σεζόν θα ξετινάξει τα μηχανάκια της AGB σε τηλεοπτικά νούμερα, μουγκρίζοντας από ευχαρίστηση, όταν δοκιμάζει το φαγητό του σεφ. Και εγώ; Εγώ τι θα κάνω; Θα δίνω βιογραφικό ως πτυχιούχος ΑΕΙ δημοσιογραφίας, για ΠΩΛΗΤΡΙΑ!
Ε, ΟΧΙ. Αρνούμαι να ντρέπομαι. Αρνούμαι να πληρώσω τα λάθη της προηγούμενης γενιάς, όπως λέει η ίδια, που ακόμα τα ίδια κάνει και να μου κοπεί το χέρι αν ποτέ ρίξω στην κάλπη ψηφοδέλτιο, με το σήμα ΝΔ – ΠΑΣΟΚ να μοστράρει στο επάνω μέρος του. Εσείς της προηγούμενης γενιάς, που κάνατε και εξακολουθείτε να κάνετε τα ίδια λάθη, θέλω να σας φωνάξω κάτι: ΔΕΝ ΚΑΝΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΑΦΗΣΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ στη δική μου γενιά.
Μπορεί να μην ξέρω καλά την ιστορία του 1800 και δε θα σε αφήσω άναυδο με τις ιστορικές, εγκυκλοπαιδικές μου γνώσεις, ξέρω όμως πώς ό,τι έχω καταφέρει το έχω καταφέρει ΜΟΝΗ μου και με τη βοήθεια (υλική και συναισθηματική) λίγων ανθρώπων. Και δε θα ζηλέψω την “ξανθιά” του STAR, που λέει τις μικροειδήσεις, ή την τύπισσα που δήθεν πετάει χαζομάρες στην TV.
Μπορεί να πηγαίνω με τον σταυρό στο χέρι… Μπορεί να μην πετύχω τίποτα. Είμαι σίγουρη όμως για ένα πράγμα. Όταν ξαπλώνω στο κρεβάτι μου για να κοιμηθώ δε ντρέπομαι. Δε ντρέπομαι για τίποτα από τα παραπάνω, δε ντρέπομαι για τίποτα από όσα έχω καταφέρει. Είμαι υπερήφανη για τον εαυτό μου.
Και ξέρεις τι είναι υπερηφάνεια;;; Αμφιβάλλω. Για αυτό κάθεσαι ακόμα στον καναπέ σου, γι' αυτό πάλι θα ψηφίσεις τον κάθε Σαμαρά. Ωραία υπερηφάνεια. Ωραία κληρονομιά αφήνεις στα παιδιά σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.
Αναρτήθηκε από ΧΑΪΔΑΡΙ ΣΗΜΕΡΑ την 10:22 μ.μ.. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου