NΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΣΤΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ!!!....

Ας μιλήσουμε για το χώρο της υγείας...

Η σημερινή κατάσταση της δημοσίας υγείας περιγράφεται τραγική ενώ η αυριανή, αν δεν τους ανακόψουμε, εφιαλτική.
Ατελείωτα είναι τα βιώματα καθεμιάς και καθενός μας, τα οποία μεταφέρουν την αίσθηση της απελπισίας, της ανημποριάς και του τρόμου.
Ασθενείς σοβαρά πάσχοντες που δεν έχουν το δικαίωμα κλινικών εξετάσεων και νοσηλείας, ραντεβού μετά από μήνες, νοσοκομεία χωρίς προσωπικό, στριμωξίδι και ατελείωτες ώρες αναμονής. Φάρμακα αμφιβόλου ποιότητας, εξετάσεις τις οποίες δεν κάνουμε γιατί πρέπει να τις πληρώσουμε, γραφειοκρατεία, αδιαφορία. Χρηματισμός των γιατρών από φαρμακευτικές εταιρίες, διαπλοκή τους με ιδιωτικά κέντρα υγείας και κλινικές.
Κοντά σε όλα αυτά, οι εργαζόμενοι στην δημόσια υγεία, γιατροί, νοσηλευτές και υπόλοιπο προσωπικό, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα: μειωμένοι μισθοί, εξοντωτικά ωράρια, απλήρωτοι για μήνες.
Στα νοσοκομεία υπάρχει έλλειψη αναλώσιμων υλικών, φαρμάκων και άλλων στοιχειωδών για να λειτουργήσουν ενώ σχεδιάζεται και κλείσιμο-συγχώνευση αρκετών από αυτά.
Μία εβδομάδα πριν τις εκλογές, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, ΛΟΒΕΡΔΟΣ, ανακοίνωσε ότι θα κλείσουν πάνω από 20 νοσοκομεία του ΕΣΥ. 
Ο έτερος κίνδυνος, ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ, προανήγγειλε 10% μείωση ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών.

Οραματιζόμαστε και αγωνιζόμαστε για το αυτονόητο...

H υγεία, η ελεύθερη πρόσβαση σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας αποτελεί αυτονόητο δικαίωμα για όλους, χωρίς καμία απολύτως διάκριση και όρους. Δεν είναι εμπόρευμα αλλά κοινωνικό αγαθό. Οραματιζόμαστε μια υγεία που δε θα ορίζεται απλά ως απουσία ασθένειας και όπου η ιατρική δε θα ασκεί την εξουσία της πάνω στον πάσχοντα. Βλέπουμε τη θεραπεία ως μια ανθρωποκεντρική διαδικασία στην οποία εμπλεκόμαστε όλοι και όλοι οφείλουμε να συμμετέχουμε ισότιμα.

Τι έχουν σχεδιάσει

# Σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ, οι τρέχουσες πολιτικές έχουν σαν βασική τους προϋπόθεση ότι οι πρωτογενείς δημόσιες δαπάνες[1] θα είναι 30,5% του ΑΕΠ το 2020.
Το 2009, οι πρωτογενείς δαπάνες ανέρχονταν σε 48,7%, ενώ στην ΕΕ άγγιζαν κατά μέσο όρο το 49%. Αν σκεφτούμε ότι στο 30% του ΑΕΠ για το 2010 συναντάμε πρωτογενείς δαπάνες σε χώρες όπως π.χ. η Αίγυπτος, η Μποτσουάνα, το Βιετνάμ, χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και όχι στις ανεπτυγμένες χώρες, τότε το μέγεθος των κοινωνικών περικοπών που θα πρέπει να γίνουν για να φτάσουμε αυτό το νούμερο φαίνεται σχεδόν εξωπραγματικό.

# Οργάνωση της κοινωνίας συμβατή με τις αγορές. Ότι δεν φέρνει κέρδη θα απαξιώνεται και στο τέλος θα καταργείται. Σε πρώτο πλάνο φυσικά παιδεία, υγεία, πρόνοια. Θεωρείται τεκμήριο σπατάλης ακόμη και η στοιχειώδης λειτουργία σχολείων ή νοσοκομείων τα οποία όλως τυχαίως δεν είναι αυτά που προτιμούν οι πλούσιοι.

# Η χρηματοδότηση κοινωνικών υποδομών, ήτοι των καθολικών συστημάτων ασφάλισης, υγείας, παιδείας αλλά και οι διάφορες παροχές βελτίωσης της ζωής των εργαζόμενων ήταν αποτέλεσμα σκληρών αγώνων. Συνέβαλλαν στην οικοδόμηση συναίνεσης, η οποία πλέον δεν είναι ζητούμενο.
Έτσι το κράτος αποχωρεί από κάθε είδους υποδομές και υπηρεσίες, προωθώντας δραστηριότητες ιδιωτικοποιήσεων σε έως σήμερα μη προσβάσιμες κοινωνικές σφαίρες, συντηρώντας μάλιστα μια περιοχή μεγάλης και ασφαλούς κερδοφορίας (όπως για παράδειγμα διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικά θεραπευτήρια, ιδιωτικά σχολεία τα οποία προβάλλονται ως πρότυπα λειτουργίας-αποδοτικότητας-υπευθυνότητας).
Η ασφάλιση και η περίθαλψη θεωρείται ατομικό πρόβλημα του καθενός. Οι υπηρεσίες υγείας θα αγοράζονται όπως όλα τα προϊόντα.

# Είκοσι και πλέον χρόνια όλες οι κυβερνήσεις προσπαθούν αυτά που βλέπουμε να γίνονται σήμερα. Έδωσαν μάχες ώστε να μην επωφελούνται από το κοινωνικό κράτος όσοι δεν το αξίζουν. Οι πρώτοι που το βίωσαν είναι οι μετανάστες. Από τις αρχές του '90 έχουν νομιμοποιηθεί στις συνειδήσεις όλα τα δεινά που βιώνουν (μαύρη, ανασφάλιστη, πολλές φορές απλήρωτη εργασία, παντελής απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ρατσισμός, δαιμονοποίηση, γκετοποίηση κτλ).
Η ανασφάλιστη εργασία και η απουσία περίθαλψης δεν είναι κάτι που μας ήρθε έξαφνα από τον αυρανό. Υπήρχε εδώ και 20 χρόνια, άλλο αν κάναμε πως δεν τα βλέπαμε. Το δοκίμασαν πρώτα σε εργάτες μετανάστες. Αν είχαμε ανακόψει, όπως οφείλαμε ως εργαζόμενοι, την άγρια εκμετάλλευσή τους, τώρα θα μιλάγαμε με άλλους όρους.   
Τώρα, οι «λαθραίοι» είναι και πάλι πρώτοι στο στόχαστρο: πρέπει να μπουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, γιατί εκτός των άλλων μεταφέρουν ασθένειες. Κανείς όμως δεν μπορεί να κρύψει ότι οι ξεχασμένες ασθένειες επανέρχονται λόγω των άθλιων συνθηκών ζωής, της κακής διατροφής και του υποσιτισμού, των βρόμικων πόλεων, της έλλειψης θέρμανσης που έφεραν τα Μνημόνια.
Το ιδεολόγημα ότι οι μετανάστες φορτώνουν βάρη στους κρατικούς προϋπολογισμούς και τους φορολογούμενους -ας μη γελιόμαστε- θα επεκταθεί στους τοξικοεξαρτημένους, τους άστεγους, τους ψυχικά νοσούντες, τους ανήμπορους ηλικιωμένους, τους βαριά άρρωστους.
“Αν λοιπόν είναι επιτρεπτό ηθικά να εξαφανίζουμε από το προσκήνιο, και ίσως από τη ζωή, ζωές απογυμνωμένες από κάθετί που θα τις έκανε αξιοβίωτες, τότε νοσοκομεία, γηροκομεία, κέντρα ψυχικής υγείας, ο ΟΚΑΝΑ, το 18άνω κ.ο.κ είναι χωρίς νόημα. Ακριβώς αυτό είναι το βασικό στη συζήτηση. Μια κοινωνία που κοστολογεί φτηνά τις γυμνές ζωές των μεταναστών, είναι (ηθικά και πολιτικά) η ίδια κοινωνία που θεωρεί πολυτέλεια το κοινωνικό κράτος και περιττά τα κοινωνικά δικαιώματα.”

# Η εμπειρία για τις επιπτώσεις στην υγεία σε μια σειρά από χώρες οι οποίες «μπήκαν» στα προγράμματα σταθερότητας του ΔΝΤ είναι αποκαλυπτικές. Έτσι καταγράφηκαν με σχεδόν πανομοιότυπο τρόπο οι παρακάτω επιπτώσεις:

1.    Αύξηση θνησιμότητας από καρδιαγγειακά, νεοπλασίες, διαταραχές σχετιζόμενες με τη χρήση αλκοόλ, λοιμώδη νοσήματα σχετιζόμενα με τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε έως και 10%.

Άλλωστε ο Μπαρόζο δήλωσε ότι οι Έλληνες έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής από τους άλλους Ευρωπαίους!

2.    Καταγράφεται, συνήθως, αύξηση του ποσοστού των ανασφάλιστων. Υπό τη ρητορική και το πρόσχημα της ενοποίησης και επέκτασης των καλύψεων αρχικά ενοποιούνται οι κατακερματισμένοι ασφαλιστικοί φορείς ενώ, αμέσως μετά, υπό το βάρος της έλλειψης εισφορών και της δημόσιας υποχρηματοδότησης, σταδιακά μειώνεται μέχρι ολοσχερούς εξάλειψης η συμμετοχή των ταμείων στις ασφαλιστικές δαπάνες.

3.    Καταρρέουν τα καθολικά προγράμματα δημόσιας Υγείας όπως εμβολιασμοί, επιδημιολογική επιτήρηση και προληπτικά προγράμματα.

4.    Παντού ενισχύθηκε το μερίδιο της ιδιωτικής ασφάλισης.

5.    Ραγδαία πτώση των μισθών των εργαζόμενων στην υγεία και περίθαλψη καθώς και «επιστημονική» μετανάστευση και απορφάνιση των υπηρεσιών Υγείας από σημαντικό μέρος του εξειδικευμένου προσωπικού τους.

Παλεύουμε για

ñ  Ενιαίο, Δημόσιο και Δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας και Επείγουσας Ιατρικής για όλους, ντόπιους και μετανάστες, πανελλαδικά ανεπτυγμένο σε όλες τις βαθμίδες του, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες.

ñ  Κατάργηση των 5 ευρώ αλλά και κάθε αντιτίμου συμμετοχής για ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, φάρμακα και θεραπείες στις δημόσιες μονάδες Υγείας.

ñ  Κανένας εργαζόμενος ή άνεργος, ντόπιος ή μετανάστης να μην μείνει ανασφάλιστος, χωρίς δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για τον ίδιο και την οικογένειά του.

ñ  Κανένα δημόσιο νοσοκομείο να μην κλείσει, να μη συγχωνευτεί. Καμία κατάργηση των δημόσιων νοσοκομειακών κρεβατιών. Να γίνουν άμεσα προσλήψεις μόνιμου και αποκλειστικής απασχόλησης προσωπικού όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, στα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας.

ñ  Ο Δήμος να αναλάβει τη στήριξη Δημοτικού Ιατρείου και την επέκτασή του σε ομάδες πληθυσμού που χρειάζονται ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση σε πρωτοβάθμια υγεία και περίθαλψη.

ñ  Άμεση σφράγιση των βιβλιαρίων του ΙΚΑ που έχουν λήξει.

Καλούμε σε αγώνα τους εργαζόμενους στην υγεία μαζί με τον υπόλοιπο λαό ενάντια στην πολιτική των άγριων περικοπών στην Υγεία – στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη διάλυση των ήδη ανεπαρκών δημόσιων νοσοκομείων. Να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Να μη δεχτούμε περικοπές και καμιά συμμετοχή στην πληρωμή για φάρμακα και εξετάσεις.

Απέναντι στη γενοκτονία που μας ετοιμάζουν να προτάξουμε τη συλλογική ανατρεπτική δράση.

             

Πως μπορούμε να αντιδράσουμε

Λειτουργία κοινωνικού ιατρείου, το οποίο να προσφέρει δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανασφάλιστους, μετανάστες και Έλληνες.

Μόνιμος αποκλεισμός στα ταμεία των νοσοκομείων, ώστε να διεκδικήσουμε στην πράξη την ελεύθερη πρόσβαση για όλες και όλους χωρίς άλλα χαράτσια, σε εξωτερικά ιατρεία, εξετάσεις, εφημερίες.

Μιλάμε-συνεννοούμαστε-επικοινωνούμε για ότι αντιμετωπίζουμε. Δεν είμαστε μόνοι μας απέναντι σε αυτή την επίθεση. Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την γκρίνια, την εξατομίκευση και το φόβο, στην ταξική και κοινωνική αντεπίθεση.
Προωθούμε μορφές αυτοοργάνωσης και δημιουργούμε δομές αλληλεγγύης, όλοι οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας μαζί με τον εργαζόμενο λαό. 

Εκδήλωση-συζήτηση για τη δημόσια υγεία στην πλατεία ηρώων την Κυριακή 29 Απριλίου στις 18:00. Παρευρίσκονται και παρεμβαίνουν γιατροί και εργαζόμενοι στην υγεία. Θα ακολουθήσει η προβολή του ντοκυμαντέρ “SISCO” του Michael Moore.

Λαϊκή Συνέλευση Χαϊδαρίου

https://syneleysihaidari.wordpress.com/

κάθε Τετάρτη, 7.00μμ, πλατεία Ηρώων

---

[1]   Πρωτογενείς δημόσιες δαπάνες είναι όλες οι δαπάνες εκτός αυτών που αφορούν πληρωμές τόκων. Δηλ. μισθοί, κοινωνικές παροχές, δαπάνες για τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, δημόσιες επενδύσεις, άλλες τακτικές ή έκτακτες δαπάνες όπως επιδοτήσεις παραγωγών και επιχειρήσεων ή τα προγράμματα ενίσχυσης των τραπεζών λόγω της κρίσης του 2008.