ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΡΘΙΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟ
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Αν κάθε φορά περιμένεις να φτάσεις στο προορισμό χωρίς να απολαμβάνεις
τη διαδρομή, χάνεις τη χαρά του ταξιδιού μιας και προορισμός και τέρμα
δεν υπάρχουν, παρά μόνο όμορφα ταξίδια και όνειρα.
Κάπως έτσι θα
μπορούσα να περιγράψω τα όσα μέχρι σήμερα έχει προσφέρει το κίνημα
κρατώντας τις ισορροπίες ανάμεσα στη κοινωνία που δοκιμάζεται και
προσπαθεί να σταθεί όρθια και ένα κράτος που εχει συνέχεια ανεξάρτητα
ποιος ειναι στην εξουσία και κάνει τα πάντα για να την γονατίσει και να
την υποτάξει.
Η διαδρομή που εχει διανύσει το κίνημα ''πολιτικής
Ανυπακοής, κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ανατροπής'', είναι τεράστια, με
πολλές στάσεις, μεγάλες εκπλήξεις, χαρές, λύπες, απογοητεύσεις, ήττες,
αλλά και μεγάλες, τεράστιες νίκες που έχουν δρομολογήσει εξελίξεις
πολιτικές και κοινωνικές νίκες και ανατροπές, μια διαδρομή με απίστευτα
τοπία και ομορφιές, που για όσους τη βλέπουμε σαν ένα όμορφο ταξίδι
Ελπίδας η σαν ένα όνειρο, δεν σταματάει να μας ιντριγκάρει να μας
καθηλώνει και όσο αντιλαμβανόμαστε ότι σε αυτό το ταξίδι ''δεν υπάρχει
προορισμός αλλά μόνο όνειρα'', τόσο περισσότερο μας μαγεύει αλλά και μας
πεισμώνει να το συνεχίσουμε απολαμβάνοντας τις χαρές χωρίς να μας
λυγίζουν οι λύπες.
Σε κάθε περίπτωση ο ρόλος που έχει
διαδραματίσει το κίνημα αυτά τα δύσκολα αλλά τόσο διδακτικά για το
μέλλον χρόνια, είναι καταλυτικός αφού έχει αποτελέσει το βασικό δομικό
υλικό, τον ακρογωνιαίο λίθο στα θεμέλια του χτισίματος ενός τοίχους
προστασίας της κοινωνίας, ενός κυματοθραύστη που τιθασεύει τα τεράστια
κύματα που σαν τσουνάμι απειλούν να την ισοπεδώσουν και να την
αφανίσουν.
Αυτό αποδεικνύεται καθημερινά σε όλα τα κοινωνικά
πεδία, όπου υπάρχει επίθεση ενάντια στα κοινωνικά αυτά στρώματα που
αδυνατούν να αντιδράσουν έχοντας γονατίσει και παραδοθεί στις ορέξεις
των δανειστών, των τραπεζιτών και των κυβερνήσεων που με απόλυτη
υποτέλεια και εθελοδουλεία εφαρμόζουν πολιτικές εξόντωσης ανελέητα και
χωρίς δισταγμό.
Αν θα έπρεπε να αναφερθώ σε δύο πεδία από αυτά
που θωρώ τα σημαντικότερα και ζωτικότερης σημασίας, θα έμενα στα
νοικοκυριά που ζουν βυθισμένα στο σκοτάδι από τις διακοπές ρεύματος και
σε αυτά που χάνουν η κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια και τις περιουσίες
τους σε πλειστηριασμούς.
Και στα δύο αυτά μέτωπα το κίνημα παίζει
καταλυτικό ρόλο, τον σημαντικότερο, αφού όλα αυτά τα χρόνια ''δίνει φως
και Ελπίδα στα νοικοκυριά που τους το στερεί το κράτος'' και κρατάει
στα σπίτια τους νοικοκυριά ολόκληρα που σήμερα θα ήταν στο δρόμο αν τα
τέσσερα τελευταία χρόνια δεν αποτρέπονταν η διενέργεια πλειστηριασμών
στα ειρηνοδικεία της χώρας, έχοντας δυσκολέψει την εξίσωση των
διαδοχικών κυβερνήσεων που επιχειρούν να εξοντώσουν τη κοινωνία.
Και αυτά φυσικά δεν συμβαίνουν επειδή ξαφνικά οι πολίτες γίνανε
στρατηγικοί κακοπληρωτές και μπαταξήδες, αλλά σαν αποτέλεσμα ενός
καλοστημένου ''πολυσυμμετοχικού σχεδίου'' με σκοπό την απόλυτη εξαθλίωση
της κοινωνίας, την υφαρπαγή της περιουσίας τους και την αναδιανομή της
από ''όλα τα κοινωνικά στρώματα και ειδικά τα λαικά που είναι και
περισσότερο ευάλωτα και απροστάτευτα'' προς τους ξένους και ντόπιους
τραπεζίτες και κερδοσκόπους.
Και όλα αυτά με ένα και μοναδικό στόχο.
Τον έλεγχο τους χρέους, ιδιωτικού και δημόσιου, τον έλεγχο της χώρας
και την απόλυτη υποταγή της κοινωνίας στο δρόμο προς ''την ευρωπαική
ολοκλήρωση, το ευρωπαικό όραμα και το ευρωπαικό σύνταγμα'' που θα
καταστήσει τη χώρα προτεκτοράτο της γερμανίας και αποθήκη ψυχών της
μεσογείου.
Σε όλα αυτά, το κίνημα αντέχει, συνεχίζει να
αντιστέκεται, να κρατάει ακόμα τις ισορροπίες και την κοινωνία όρθια και
ζώντανη, ημιλιπόθυμη, ζαλισμένη, σαστισμένη, απογοητευμένη, μπερδεμένη,
αλλά ζωντανή και συνεχίζει το όμορφο αυτό ταξίδι απολαμβάνοντας τη
διαδρομή, αδιαφορώντας για τον προορισμό και ζώντας για το όνειρο.