Αναφερομαι στην υπεροχη φραση του στιχουργου Ηλια Ανδριοπουλου, ο οποιος τις ημερες των αγανακτισμενων της πλατειας συνταγματος και με αφορμη τις βαναυσες, φασιστικες επιθεσεις και τον αγριο ξυλοδαρμο των δυναμεων κατοχης, των ματ, προς τους πολιτες, εστειλε εξωδικο προς το πασοκ ζητωντας να μην ακουστει ξανα το τραγουδι τρεις του σεπτεμβρη που αυτος ειχε γραψει και που λογω της συμπτωσης της ημερας ιδρυτικης διακυρηξης του πασοκ, ''βολευε'' να ακουγεται στις συγκεντρωσεις του και βεβαια το ειχε οικοιοποιηθει.
Ο λογος που επικαλεστηκε ο υπεροχος αυτος Ελληνας, ηταν το οτι δεν ειναι δυνατον, ενα τραγουδι το οποιο ειχε γραφτει και υμνουσε την αγαπη και το συναισθημα, να ''συνοδευε'' τις συγκεντρωσεις ενος κομματος που ειχε μετεξελιχθει σε κομμα της βαρβαροτητας και του φασισμου και που εβγαζε ολο του το μισος και την απανθρωπια απεναντι ''στο ομορφοτερο κομματι της Ελληνικης κοινωνιας'' εννοωντας ολους αυτους, που ειχαν ξεχυθει στους δρομους και τις πλατειες της χωρας, διεκδικωντας ενα καλυτερο μελλον, διεκδικωντας την αξιοπρεπεια, την περηφανεια και τη δημοκρατια στο τοπο μας.
Αυτη η φραση με ''αγγιξε'' και εχει ''σφηνωθει'' για τα καλα στο μυαλο μου και βεβαια σε καθε ευκαιρια την αναφερω γιατι δινει επακριβως το στιγμα και τη διαφορα μεταξυ των πολιτων αυτου του τοπου.
Και βεβαια, δεν το θεωρω ουτε εγωιστικο, ουτε ''ρατσιστικο'' να αποδιδω τα ''ευσημα'' και τα του Καισαρος τω Καισαρι. Αντιθετως,
ειναι υποχρεωση ολων μας, να σεβομαστε και να υποκλινομαστε σε ολους οσους τουτες τις δυσκολες, τις εφιαλτικες μερες που διανυουμε, βαζουν πανω ακομη και απο τα προσωπικα τους προβληματα το κοινο συμφερον, στεκοντας διπλα στη κοινωνια, διπλα σε ολους οσους πληττονται και ''γονατιζουν'' κατω απο το βαρος της ανεχειας και της εξαθλιωσης, κατω απο το βαρος της απωλειας της αξιοπρεπειας και της ταπεινωσης στην οποια υποκεινται εκατομμυρια συμπολιτες μας.
Οσοι δεν το ζουνε, δεν μπορουν να καταλαβουν το ποσο σημαντικη δουλεια γινεται ολο αυτο το διαστημα, απο ενα αλλο ''ομορφο'', ισως ''ομορφοτερο'' απο το ''ομορφοτερο κομματι'' που προανεφερα και μιλω για τους συντροφους και συναγωνιστες απο διαφορα κινηματα και συλλογικοτητες, που ''πιανοντας'' το ακριβες στιγμα της κοινωνιας, αφιερωνουν το χρονο τους σε ακτιβιστικες και κοινωνικες δραστηριοτητες που σε καποιες περιπτωσεις, αποδεικνυονται ''σωτηριες'' και ''ζωογονες'', αφουν δινουν μια ανασα ζωης σε συμπολιτες μας που πλεον εχουν φτασει σε αδιεξοδο και δεν μπορουν να αντιδρασουν.
Παρεμβασεις στις εφοριες για τα χαρατσια, παρεμβασεις σε πρωτοδικεια για να μην χαθουν σπιτια και βγουν σε πλειστηριασμο,επανασυνδεσεις ρευματος, αλλα και παρεμβασεις σε υποκαταστηματα της δεη, για να δεχτουν να διακανονισουν χρεη απο απληρωτους λογαριασμους και να μην κοψουν το ρευμα σε οικογενειες με χιλιαδες προβληματα, ανοιγματα σε σταθμους διοδιων, ωστε να περνανε ελευθερα οι οδηγοι και να μην πληρωνουν το χαρατσι στους μεγαλοεργολαβους, προσφορες φαγητου και ρουχισμου σε κοινωνικες ομαδες που πλεον ειναι οχι στα ορια, αλλα στην απολυτη εξαθλιωση, ειναι μερικες απο τις δραστηριοτητες των ακτιβιστικων ομαδων και κινηματων, που τη στιγμη που καποιοι αλλοι βολεμενοι και βολεψακηδες συμπολιτες μας απολαμβανουν το φραπεδακι, η το ταβερνακι τους αδιαφορωντας για τον κοινωνικο αποκλεισμο, τη φτωχεια και τη δυστυχια στην οποια εχουν περιελθει εκατομμυρια αλλοι συμπολιτες μας.
Δεν ειναι λοιπον περιττο να το αναφερω συνεχως, αντιθετα το θεωρω υποχρεωση μου, να αναφερομαι και να ''παινευω'' ολους αυτους τους ξεχωριστους συναγωνιστες μου και να καμαρωνω που σε αυτη τη χωρα, την τοσο ''βιασμενη'' και εκφυλισμενη, σε αυτη τη χωρα, που οι αξιες και η συνειδηση ειναι ειδος εν'ανεπαρκεια, υπαρχουν καποιοι ανθρωποι που δεν υποστελλουν τη σημαια της περηφανειας και της αξιοπρεπειας, τη σημαια του αγωνα, δεν καταθετουν τα οπλα και δεν σκυβουν το κεφαλι, υπαρχουν οι μαχητες του δρομου και της πλατειας, οι αγωνιστες της ζωης, που με πληρη συνειδηση του τι συμβαινει και τι πρεπει να κανουν, αγωνιζονται καθημερινα περα και πανω απο προσωπικα προβληματα, χωρις ιδιοτελειες και με μοναδικο γνωμονα το κοινο συμφερον, την αλληλεγγυη απεναντι στους συμπολιτες τους και ενα διαφορετικο οραμα για τη χωρα και το λαο μας.
Μια Ελλαδα χωρις δεσμα, με ανθρωπινες συνθηκες διαβιωσης, με δημοκρατια ελευθερια και κοινωνικη δικαιοσυνη.
Αυτους λοιπον τους ανθρωπους, αξιζει και να τους αναφερουμε και να τους θαυμαζουμε αλλα και να τους σεβομαστε, γιατι ειναι πραγματικα το ομορφοτερο κομματι της Ελληνικης κοινωνιας.......
Τασος Καραγιωργος
καταπληκτικο
ΑπάντησηΔιαγραφή