της Βαγγελιώς Σωτηροπούλου
Εκτός από την Χαλκιδική, η ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ ετοιμάζεται να «ξεκοιλιάσει» με ορυχεία και το νομό Κιλκίς – Συλλαλητήριο οργανώνει η τοπική κοινωνία
Στις 31/7/2012 μετά από πλειοδοτικό διαγωνισμό για την εκμίσθωση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης δημόσιου μεταλλευτικού χώρου στις περιοχές Μεταξοχωρίου, Βάθης, Γερακαριού, Φύσκας, Κεντρικού, Μυλοχωρίου και Αντιγόνειας Νομού Κιλκίς, δόθηκε η άδεια στην ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ συμφερόντων Μπόμπολα να ξεκινήσει το καταστροφικό της έργο : 91.000 στρέμματα γόνιμης γης, βοσκοτόπων και δάσους προορίζονται να μετατραπούν σε ορύγματα, “λίμνες” απόθεσης τοξικών αποβλήτων και κρατήρες εξόρυξης !
Στις 23/7/2012 οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του νομού Κιλκίς, εκπρόσωποι του Μετώπου Αγώνα ενάντια στα Μεταλλεία σε Κρούσια και Πάικο μαζί με τους επιστημονικούς συνεργάτες τους, επισκέφτηκαν τον υφυπουργό ΠΕΚΑ Παπαγεωργίου. Του μετέφεραν την πλήρη αντίθεση των τοπικών κοινωνιών στα σχέδια του υπουργείου για δημιουργία μεταλλείων χρυσού – χαλκού. Μεταξύ άλλων τόνισαν ότι στην περιοχή Κρουσίων υπάρχει ουράνιο, όπως τεκμηριώνεται από μελέτες και μετρήσεις του ΙΓΜΕ και αντίστοιχων υπηρεσιών άλλων κρατών.
Το γεγονός αυτό καθιστά ακόμα μεγαλύτερους τους κινδύνους για την υγεία των κατοίκων των 12 χωριών που βρίσκονται μέσα στη μεταλλευτική ζώνη, εφόσον εκτός από τον τοξικό κίνδυνο, υπάρχει και κίνδυνος από ραδιενέργεια. Ο κ. Παπαγεωργίου τους υποσχέθηκε ότι «θα λάβει σοβαρά υπόψη του αυτές τις ενστάσεις», αλλά μια βδομάδα μετά έβαλε φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του στην απόφαση παραχώρησης.
Όπως έχουμε αναφερθεί κι άλλες φορές από στην ιστοσελίδα μας, οι σχεδιαζόμενες επενδυτικές δραστηριότητες στον τομέα της εξόρυξης μεταλλευμάτων στη Χαλκιδική, στο Κιλκίς, στον Έβρο όχι μόνον δεν πρόκειται να δώσουν λύσεις στο πρόβλημα της ανεργίας και της ύφεσης, αντιθέτως σπρώχνουν την χώρα μας ακόμα πιο χαμηλά στο διεθνή καταμερισμό εργασίας. Σύμφωνα με τις εκθέσεις του ΟΗΕ* «χώρες οι οποίες εξάγουν πρώτες ύλες, όπως μεταλλεύματα, αναπτύσσονται με χαμηλότερους ρυθμούς και αποκλίνουν από τις αναπτυγμένες οικονομίες». Οι χώρες αυτές δημιουργούν άθλιες, ανθυγιεινές και προσωρινές θέσεις εργασίας στο εσωτερικό, καταστρέφουν τη φύση και τη ζωή των ανθρώπων τους και στέλνουν τον πλούτο στο εξωτερικό. Η πρόσφατη μαζική δολοφονία εργατών του ορυχείου πλατίνας στη Ν. Αφρική είναι ένα δείγμα του είδους των «θέσεων εργασίας» που δημιουργούν αυτού του τύπου οι επενδύσεις.
Και πως θα καλύπτουμε τις ανάγκες της κοινωνίας σε μέταλλα ; Υπάρχουν άλλοι τρόποι που να μην προϋποθέτουν την καταστροφή ανθρώπων και φύσης ; Ναι υπάρχουν. Αν αφήσουμε στην άκρη τον χρυσό που χρησιμεύει κυρίως στην ικανοποίηση της ματαιοδοξίας και το θησαυρισμό των πλουσίων, τα μέταλλα που υπάρχουν στα υπόλοιπα χρήσιμα αγαθά δεν χρειάζεται να τα ψάχνουμε στα έγκατα της γης, μπορούμε να τα ανακτήσουμε από τα απορρίμματα.
Για παράδειγμα στην Ελλάδα μόνον στα αστικά απόβλητα, απορρίπτονται κάθε χρόνο περίπου 250.000 τόνοι χρήσιμων μετάλλων. Δεν θα μπορούσαν να γίνουν επενδύσεις στον τομέα της ανάκτησης και επεξεργασίας μετάλλων από τα απορρίμματα; Φυσικά και θα μπορούσαν ! Οι θέσεις εργασίες στην ανάκτηση – επεξεργασία μετάλλων δεν θα ήταν «μιας χρήσης», αλλά βιώσιμες σε βάθος χρόνου αφού θα στηρίζονταν σε διαρκώς ανανεούμενες πρώτες ύλες. Απαραίτητες προϋποθέσεις : Να εφαρμόσουν οι Δήμοι πραγματικά και όχι μαϊμού προγράμματα Διαλογής Απορριμμάτων στην Πηγή. Να αναπτύξουν τοπικά σχέδια διαχείρισης αποβλήτων και να μην παραδώσουν τα απορρίμματα στους «εθνικούς εργολάβους» που θα τα θάψουν ή θα τα κάψουν στις πανάκριβες φαραωνικές εγκαταστάσεις που θα κατασκευάσουν μέσω των ΣΔΙΤ, όπως προβλέπουν άπαντες οι Περιφερειακοί Σχεδιασμοί.
Οι «άλλου τύπου» επενδύσεις ιδιαίτερα σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης μπορούν να γίνουν μόνον από «άλλου τύπου» επενδυτές : Όχι από την ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά από το κράτος, τους Δήμους την κοινωνία !
*(UN, World Economic and Social Survey, 2006)
Περισσότερες πληροφορίες για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες και τα κινήματα :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου