ΤΟ'' ΚΙΝΗΜΑ'' ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΓΩΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ, ΘΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!!!!!!

Επειτα απο μια υπερμαραθωνια τριετη διαδρομη στα πολιτικα και κοινωνικα δρωμενα στη χωρα, διαδρομη που στη συγκεκριμενη συγκυρια, εκρινα οχι απλα σκοπιμη, αλλα απολυτως απαραιτητη λογω των ραγδαιων και τραγικων εξελιξεων που ''εβλεπα'' να ερχονται, κατεληξα στα εξης συμπερασματα .....
Δυστυχως και αν κρινω λαθος παιρνω την ευθυνη των αποψεων μου, στην Ελληνικη κοινωνια υπαρχει μονιμα εγκατεστημενη  η ανευθυνοτητα και η ανωριμοτητα.
Στο επιπεδο της ευρυτερης κοινωνιας, εως ενα βαθμο αυτο δικαιολογειται απολυτα.
Ομως, δεν μπορω να δικαιολογησω σε καμμια περιπτωση και θεωρω οτι αδικειται και ο αγωνας, αλλα και οι θυσιες στις οποιες υποβαλλονται ολοι οσοι ''ασχολουνται'' με το γενικο κινημα και ειδικα οσοι θελουν να πρωτοστατουν, αναλαμβανοντας ευθυνες, που δυστυχως οπως φαινεται, δεν ειναι σε θεση να επωμιστουν και μεσα σε ολους βαζω και τον εαυτο μου.

Ειναι αδιανοητο, αγωνες, κοποι, θυσιες, ακομη και αιμα, που ομως εφεραν αποτελεσμα και μαλιστα θεαματικο αφου εφεραν τα πανω κατω και ανετρεψαν χειροτερες καταστασεις και κατεστημενα που ετειναν να εγκατασταθουν μονιμα στη χωρα, αλλα εστω και ''προσωρινα'' σταματησαν, να υποτιμουνται και να διαγραφονται στην ουσια, απο τους ιδιους που το ''καταφεραν'...'
Εχω αναφερθει επανειλημενα, στο ''ομορφοτερο κομματι της Ελληνικης κοινωνιας'', και οποτε αναφερομουν σε αυτο ενοιωθα και ακομη νοιωθω, ριγη συγκινησης να με διαπερνουν.
Αυτο σημαινει οτι θεωρουσα και θεωρω τους ανθρωπους του δρομου και της πλατειας, τους ανθρωπους των κινηματων και γενικα τους αγωνιστες της κοινωνιας, σαν ενα ξεχωριστο κομματι αναμεσα στην αδιαφορια και την ατομικοτητα που διακατεχει το δυστυχως μεγαλυτερο κομματι της κοινωνιας μας.
Ομως ταυτοχρονα, πιστευω ακραδαντα, οτι οι ιδιοι ανθρωποι που καταφεραν να στρεψουν ολα τα βλεμματα επανω τους και στην Ελλαδα, αλλα και σε ολο τον κοσμο, κανοντας τους παντες να μιλανε γι'αυτους, για το ασιγαστο παθος τους, για το θαρρος και την αγωνιστικοτητα τους κατα τη τελευταια τριετια, οπου και καταφεραν να ανατρεψουν μια διαφαινομενη χουντα και να αλλαξουν τον πολιτικο αλλα και τον κοινωνικο χαρτη στη χωρα, αντι να ''γιγαντωθουν'' και οχι αδικα να ''απαιτησουν'' να αναλαβουν περισσοτερες ''αρμοδιοτητες''  να συσπειρωθουν και να συνεχισουν τον τιτανιο αγωνα που κατεβαλαν, που ειναι πλεον οχι μονο απαραιτητος, αλλα θα ελεγα και  ατυπα ''θεσμικος'' πλεον, μονοι τους αδικουν και υποτιμουν τον εαυτο τους και υποβαθμιζουν τους αγωνες τους.
Δεν θα αναφερθω σε λεπτομερειες, γιατι δεν εχει και τοσο μεγαλη σημασια, ομως οσοι ''ασχολουνται'' με τα κινηματα κατι θα ''οσμιζονται''.
Εγωισμοι, ιδιοτελειες, ελειψη στοχων και οραματος, πεισματα και παιδικες συμπεριφορες, καχυποψιες και γκρινιες, και μια γενικη ανωριμοτα και ανευθυνοτητα, δειχνουν περιτρανα, οτι ακομη θελουμε παρα πολυ δουλεια για να μαθουμε οχι να παλευουμε και να βγαινουμε στη πρωτη γραμμη της μαχης, αλλα να παλευουμε με στοχο, με οραμα, με απολυτη συνειδηση του τι κανουμε και για τι και για ποιον το κανουμε, αλλα το βασικοτερο, να μαθουμε να σεβομαστε τον εαυτο μας αλλα και τους συναγωνιστες μας, να σεβομαστε αυτα που κερδιζουμε και να προσπαθουμε οχι μονο να το διατηρησουμε, αλλα και να το επεκτεινουμε..
Με βαση λοιπον τα παραπανω συμπερασματα μου θετω ενα προβληματισμο σε συντροφους και συναγωνιστες.
Συντροφοι και συναγωνιστες, αν θεωρουμε,, οτι η προσφορα μας στα κινηματικα δρωμενα και στους αγωνες, εξαντληθηκε με τη διενεργεια των εκλογων, κατι το οποιο ναι μεν προστιθεται στο ενεργητικο μας, αλλα σε καμμια περιπτωση δεν λυνει τα τεραστια προβληματα που συσσωρευονται στη χωρα και στην Ελληνικη οικογενεια.
Αν θεωρουμε, πως μεμονωμενες, ασυνταχτες, χωρις ουσιαστικο στοχο δρασεις, με οραμα το οσα παιρνει ο ανεμος και οπου μας βγαλει η μοιρα.
Αν θεωρουμε οτι η ''υπαρξη'' και το μελλον της οικογενειας μας, αλλα και της γενικοτερης κοινωνιας, δεν χρειαζονται πλεον συντεταγμενες και οργανωμενες δρασεις, αλλα εικαστικες και εξωραιστικες εκδηλωσεις, τοτε συνεχιζουμε οπως ειμαστε.
Αν ομως θεωρουμε οτι ο αγωνας πρεπει και χρειαζεται να συνεχιστει, αν θεωρουμε οτι ολα αυτα που χτισαμε τα τρια τελευταια χρονια με τους αγωνες μας, αλλα και αυτα που κερδισαμε θα πρεπει να συνεχιστουν γιατι δεν γινεται αλλιως, τοτε παρτε αλλιως το τιμονι, ξεκολληστε απο την ''υποχρεωτικη'' και τυπικη ενασχοληση σας με τα κινηματικα και πλαισιωστε ο καθενας απο εσας, το κινημα που τον εκφραζει, αλλα με ουσιαστικη συμμετοχη και διαθεση προσφορας και οχι με διαθεση αγγαρειας, γιατι μονον ετσι το κινημα θα ειναι σε ετοιμοτητα και θα συμβαλλει ουσιαστικα στη κοινωνια!!!!!!