Μόνο σαν λεκτικό λάθος μπορεί να ερμηνεύσει κάποιος καθαρά σκεπτόμενος την περίφημη πλέον φράση του Μίκη, ''αριστερόστροφος φασισμός'', όχι όμως και το ''ετερόκλητος όχλος του Τσίπρα.
Αριστερόστροφος φασισμός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σε περίπτωση αυταρχικής άσκησης αριστερής πολιτικής από μια κυβέρνηση της αριστεράς, με τα όποια θετικά η αρνητικά αποτελέσματα στις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που θα διαμορφώνοταν σε αυτή την πορεία και ειδικά αν τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά και παρ όλα αυτά δεν εισακούοταν η αγωνία των πολιτών που θα ζητούσε αλλαγή πλεύσης χωρίς ανταπόκριση.
Βλέπει κανείς στη σημερινή κυβέρνηση έστω και ψήγματα εφαρμογής αριστερής πολιτικής;
Αντίθετα αυτό που μπορείς να διακρίνεις, είναι η πλήρης υπακοή και υποταγή στις εντολές της ευρωπαικής οικονομικής νομενκλατούρας, με την άσκηση ακραία νεοφιλελεύθερων, κοινωνιοκτόνων, βάρβαρων, αντιλαικών εθελόδουλων και εθνικομειοδοτικών πολιτικών υποτέλειας, από μια κυβέρνηση που αποτέλεσε την ντροπή της αριστεράς και τον κρυφό άσο στο μανίκι των δανειστών και των τραπεζιτών προκειμένου να συνεχίσει τη σκυταλοδρομία της ντροπής, του ξεπουλήματος της χώρας και της παράδοσής της στα συμφέροντα του ''ευρωπαικού οράματος'' που έχει μετατραπεί σε εφιάλτη χωρίς τέλος για την κοινωνία.
Επομένως αριστερόστροφος φασισμός δεν μπορεί να υφίσταται σε καμμία περίπτωση και μάλιστα ο όρος αδικεί κατάφωρα την αριστερά, που το κύρος της έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και άδικα εξαιτίας της μεγάλης προδοσίας από την ''συνιστώσα της Μέρκελ και των τραπεζιτών'', την συμμορία της ομάδας Μαξίμου.
Αυτό που σίγουρα υφίσταται και αποτελεί κοινή διαπίστωση, είναι η προσπάθεια υποταγής και υποτέλειας μέσω ενός άκρατου νεοφιλελευθερισμού, του ψευτοπατριωτισμού, του ακραίου συντηρητισμού, της πατριδοκαπηλείας, αλλά και της νόθας και αποπροσανατολιστικής αριστεροκαπηλείας που υποκρύπτει έρποντα φασισμό, αναλγησία και βαρβαρότητα, που αφανίζει την κοινωνία και σβήνει σταδιακά από τον παγκόσμιο Ατλα τη χώρα.
Αυτό θα πρέπει να γίνει απόλυτα καταννοητό από τον ''ετερόκλητο όχλο και τις μετακινούμενες μάζες'' που ξεχνούν εύκολα και κατά καιρούς δίνουν την νομιμοποίηση σε όσους τους χρησιμοποιούν και μετά του ς υποτιμούν και τους ακυρώνουν προκειμένου να υλοποιήσουν τις ''έξωθεν εντολές'' που λαμβάνουν αμετάφραστες και τις μεταφράζουν αδιάβαστες, ώστε την επόμενη φορά που θα κληθούν να διαλέξουν εκπρόσωπο, να μην διαλέξουν μεταξύ του μικρότερου κακού η για να ''τιμωρήσουν τους προηγούμενος'', αλλά αυτούς που μέχρι σήμερα δεν τους έχουν προδώσει και στέκονται δίπλα τους με κάθε τρόπο και με όποιο κόστος.
Οι εποχές της ''κοντής μνήμης, της μεγάλης γλώσσας και της ακόμα μεγαλύτερης ιδέας για την ανυπαρξία μας'' που οδηγούν σε απόλυτο αδιέξοδο και δίνουν άλλοθι στους κάθε λογής αριβίστες, όπως και οι εποχές της γαλέρας που φέρνει ελπίδα και τελικά όταν φτάνει στο προορισμό της χάνει το δρόμο, υψώνει την πειρατική και το πλήρωμά της κάνει ρεσάλτο λεηλατώντας, καίγοντας, καταστρέφοντας και αφανίζοντας τα πάντα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και όσο συντομότερα το κατανοήσουμε, τόσο πιο ανώδυνο θα είναι το μέλλον μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου