ενάντια στην πολιτική των μνημονίων για την ανάληψη της εξουσίας, δεν σημαίνει πως αυτό θα τον έκανε αριστερό. Η «εξαργύρωση» των κοινωνικών αγώνων (αιματηρών στις περισσότερες περιπτώσεις ), από κόμματα εξουσίας είναι γνωστό και κατ επανάληψη φαινόμενο στην αστική δημοκρατία και στην ιστορία μας, συνάδει με τη λογική της «ανάθεσης», της εμπορευματοποίησης των δικαιωμάτων του λαού στην πελατειακή σχέση συναλλαγής που το σύστημα συντηρεί με τον λαό και προωθεί με κάθε τρόπο. Τα παραπάνω, απέχουν από την αντίληψη της αριστεράς, απέχουν από κάθε θέση και πράξη της αριστεράς η οποία πρεσβεύει και προωθεί ως μόνο μέσο κατακτήσεων των δικαιωμάτων του λαού, τον ίδιο τον λαό. Και είναι αυτά που βγάζουν αυτόματα και εξ αρχής και πριν ακόμη γίνει κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ από τον χώρο της αριστεράς. Δεν είναι αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ. Αριστεροκάπηλοι είναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί εξαίρεση από τα υπόλοιπα νεοφιλελεύθερα σχήματα. Μπροστά στην αδυναμία της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ να συνεχίσει την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής χωρίς να μπορεί να αποφύγει μια κοινωνική εξέγερση, ήρθε «εξ ουρανού» (;;) ο Σύριζα να βγάλει από το αδιέξοδο το σύστημα. Χρησιμοποίησε, ακολουθώντας την ίδια συστημική συνταγή, όλα τα μέσα που θα τον έφταναν στην εξουσία, ώστε να την χρησιμοποιήσει όπως ούτως ή άλλως αποδείχτηκε, όπως και οι προηγούμενες παρόμοιες νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, (και μαζί με αυτές) σε βάρος του λαού . Στα πλαίσια αυτής της εξουσίας, έφερε κι άλλο μνημόνιο, νομοθέτησε και θα νομοθετήσει τα πιο αντιλαϊκά μέτρα φτωχοποίησης και σκλαβοποίησης, εγκαθιστά την ELDORADO κυρίαρχο θανατηφόρο ρυθμιστή στη ζωή των κατοίκων των Σκουριών-Χαλκιδικής-Β.Ελλάδας, μας μετατρέπει σε μεταλλευτική χαβούζα, ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία, βγάζει στο σφυρί την ατομική λαϊκή περιουσία, τα σπίτια του κόσμου, νόθευσε το ιστορικό 62% ΟΧΙ και πραξικοπηματικά το μετέτρεψε σε ΝΑΙ, αφαίρεσε το δικαίωμα της κοινωνίας στην υγεία και την παιδεία διαλύοντας τις δομές , χρησιμοποιεί ωμά την βία και καταστολή ενάντια σε κάθε αντίσταση, εξευτελίζει κάθε ανθρώπινη αξία στο προσφυγικό, προωθεί μέσα από την πολιτική του την έξαρση του ρατσισμού και του φασισμού και οδηγεί μέρος της κοινωνίας στη Χρ.Αυγή. Προχώρησε και συνεχίζει σε ένα μπαράζ ακατάπαυστων επιθέσεων μιας εθελόδουλης κυβέρνησης, συνεργαζόμενης απόλυτα με τα κέντρα εξουσίας των «δανειστών» σε βάρος της κοινωνίας. Τόλμησε στην επέτειο του Πολυτεχνείου να φέρει ως εγγυητή της παγκόσμιας δημοκρατίας και δικαιοσύνης τον Ομπάμα, τον πρόεδρο των Η.Π.Α που ήταν οι πρωταίτιοι της Χούντας και της διχοτόμησης της Κύπρου, που είναι αυτοί που χαράζουν σύνορα με το αίμα των λαών. Τίποτα από τα παραπάνω και τίποτα από όσα θα ακολουθήσουν, δεν μπορούν, ούτε θα κατατάξουν ποτέ τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση του στον χώρο της αριστεράς. Στην ιστορία που γράφεται, ΔΕΝ εισαι ότι δηλώσεις, ΕΙΣΑΙ ότι πράτεις. Πάνω σε αυτά, έρχεται το αισχρό ερώτημα -ψευδοδίλλημα από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ : «Τι;Θέλετε να έρθει ο Κούλης;» Τι δηλαδή; Θέλουμε να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και να έρθει ο βασικός του συνεργάτης σε αυτή τη πολιτική; Να έρθει ο Κούλης που θέλει την Eldorado που ο Σταθάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαθιστούν νόμιμα; Είναι καλύτερα να πεθάνουμε από χέρι επίσημα δεξιό ή από χέρι ψευδοαριστερό; Είναι καλύτερα να χάσουμε τη γη μας και τη ζωή μας, να ζούμε ανελεύθεροι από επίσημα δεξιά κυβέρνηση κι όχι από μια ψευδοαριστερή; Μήπως να στήσουμε ένα άγαλμα στον ΣΥΡΙΖΑ στον Κάκαβο που μας επιτρέπει να διαλέξουμε τον φονιά μας, τον φονιά των παιδιών μας; Αυτοί που κρατούν την κοινωνία της Χαλκιδικής σε καθεστώς ομηρίας προσπαθώντας να αναπαράγουν την λογική της ανάθεσης ως μόνο μέσο «σωσμού» μας, παίζουν πόκερ με αποφάσεις Σκουρλέτη σαν ύστατους άσσους να καθηλώσουν το κίνημα στην γραφειοκρατική πολιτική ελιγμών. Είναι οι ίδιοι που ξεκάθαρα και τελεσίδικα βάζουν τον Σταθάκη σε εντεταλμένη υπηρεσία να ανοίξει τον δρόμο στην θανατηφόρα εξόρυξη. Κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών, ούτε αυτοί που επιβάλουν με την εξουσία τους την Eldorado, ούτε αυτοί που τους στηρίζουν. Είναι οι ίδιοι που βγάζουν στο σφυρί τα σπίτια και την περιουσία του λαού που εξαθλιώνουν και συγχρόνως νομοθετούν τρόπους «δήθεν» προστασίας «δοσολογιών» και γραφειοκρατίας προς εξυπηρέτηση των κορακιών. Είναι οι ίδιοι που ονομάζουν «δημόσιο» το χρέος του κεφαλαίου, των πλουσίων και των τραπεζών και αναγκάζουν τον λαό να το πληρώσει με ποινές εξόντωσης, και ονομάζουν «ιδιωτικό» το χρέος που φόρτωσαν στον εργαζόμενο κόσμο για το δικαίωμα του να έχει στέγη, τροφή, να σπουδάσει τα παιδιά του και που εχει «αποπληρώσει» στο πολλαπλάσιο. Είναι οι ίδιοι που χρεώνουν ληστρικά το κοινωνικό αγαθό που είναι λαϊκή περιουσία, το ρεύμα, το νερό και κόβουν την παροχή σε αυτούς που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν, ή τους «τακτοποιούν» σε δόσεις αναγκάζοντας τους να στερηθούν τα αναγκαία της επιβίωσης για το αυτονόητο, για το δικαίωμα να έχουν ρεύμα και νερό που τους ανήκει, ενώ την ίδια ώρα οι πλούσιοι απολαμβάνουν με πολλούς τρόπους την αποφυγή πληρωμής. Είναι οι ίδιοι που φέρνουν την φτώχεια και την εξαθλίωση και μοιράζουν κουπόνια σίτισης. Είναι οι ίδιοι που δημιουργούν την γενιά των 100 ευρώ Είναι οι ίδιοι που κάνουν τα παιδιά μας να φεύγουν κατά χιλιάδες σαν αποδημητικά πουλιά. Αυτοί που βάζουν την καρέκλα της εξουσίας πάνω από την ανθρώπινη ζωή, δεν δίστασαν ούτε θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε μέσο να την κρατήσουν. Κανενός το πρόβλημα δεν είναι μόνο δικό του. Ούτε των Σκουριών, ούτε των πλειστηριασμών, ούτε του ρεύματος, του νερού, ούτε του εργαζόμενου, του άνεργου, του συνταξιούχου. Ούτε του ασθενή, ούτε του μαθητή, ούτε του φοιτητή, ούτε της υγείας, ούτε της παιδείας. Τα κινήματα οφείλουν να αντεπιτεθούν δυναμικά. Συντεταγμένα. Στις Σκουριές, στα Ειρηνοδικεία, στο προσφυγικό ,σε όλα τα μέτωπα. Ενάντια σε ότι υποτάσσει την κοινωνία, ενάντια σε ότι μας εξαθλιώνει. Δεν είναι ζήτημα αναγκαιότητας ένας ξεσηκωμός, είναι ζήτημα επιβίωσης. «Μα το τσεκούρι μοναχά στο χέρι σαν κρατήσω, και το τσεκούρι μου ψυχή μ’ ένα θυμό περίσσο. Τάχα ποιός μάγος, ποιό στοιχειό του δούλεψε τ’ ατσάλι και νιώθω φλόγα την καρδιά και βράχο το κεφάλι, και θέλω να τραβήξω εμπρός και πλατωσιές ν’ ανοίξω, και μ’ ένα Ναι να τιναχτώ, μ’ ένα Όχι να βροντήξω; Καβάλα στο νοητάκι μου, δεν τρέμω σας όποιοι είστε γρικάω, βγαίνει από μέσα του μια προσταγή: Γκρεμίστε!» Κ.Παλαμάς Ο γκρεμιστής 3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου