Δεν χρειαζόταν παρά να βρισκόταν κάποιος την ώρα της συζήτησης της πρότασης που κατέθεσε ο συντονισμός κατά των πλειστηριασμών χτες το βράδυ στο δημοτικό συμβούλιο Κορυδαλλού, για να κατανοήσει απόλυτα το γιατί βρισκόμαστε σαν χώρα και σαν λαός στη θέση που σήμερα είμαστε.
Ολη η τραγική εικόνα του γιατί μας έχουν στριμωγμένους στη γωνία και έχουμε πετάξει λευκή πετσέτα, ζωγραφισμένη ανάγλυφα σε μια αίθουσα που θύμιζε πότε Περισσό, πότε Κουμουνδούρου, λίγο απο Χ. Τρικούπη και Συγγρού, με μικρές ανάσες και διαλλέιματα λογικής και σύνεσης και βέβαια τη καταλυτική παρέμβαση-τοποθέτηση του συντονισμού κατά των πλειστηριασμών σε Νίκαια Κορυδαλλό που ''έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους βάση και διάσταση'' κάνοντας κατανοητό το γιατί βρισκόμασταν συγκεντρωμένοι όλοι μαζί εκείνη την ώρα στο δημοτικό συμβούλιο.
Κοντολογίς για να δώσουμε μια εικόνα σαν μια ''μικρή αναφορά του τι υπάρχει στον εγκέφαλο κάποιων που θεωρούν ότι ασκούν λειτούργημα'', το ΚΚΕ κατέχει τους τίτλους ιδιοκτησίας του λαικού κινήματος και του ορθού πολιτικού λόγου, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερό κόμμα που εκβιάζεται, πονάει, εκτελεί, αλλά συμμερίζεται και στηρίζει (αλήθεια πως;) και κάποιες φωνές λογικής και εγκράτειας προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα κρατώντας τις ισορροπίες για να είμαστε όλοι φίλοι και αγαπημένοι.
Ειλικρινά θα πρέπει κάποιος να διαθέτει '' πολύ γερό στομάχι και τεράστια υπομονή'' για να παρακολουθήσει απλά μια τέτοια συζήτηση, αλλά και απόλυτη συνείδηση του τι πρεσβεύει για να καταφέρει να κάνει το αυτονόητο, να βάλει το τρένο στις ράγες η να μην ρίξει το καράβι στα βράχια και εμείς αυτό ακριβώς κάναμε, αυτό δηλαδή που πάντα επιδιώκουμε , το αυτονόητο.
Να μιλήσουμε για την ουσία, στηλιτεύοντας και καταγγέλοντας την εκτροπή, τον σαθρό και κουραστικό κομματικό λόγο, την πρόθεση καπηλείας και εκμετάλλευσης για παραταξιακούς η κομματικούς λόγους μιας πρότασης που σε τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο δεν αποσκοπούσε, παρά μόνο στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης με την πρόταση ''συμμαχίας ενός θεσμού με το λαικό κίνημα που στη συγκεκριμένη περίπτωση εκπροσωπούσε ο ''ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΣΕ ΝΙΚΑΙΑ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ'' προκειμένου να θωρακιστεί ακόμη περισσότερο ο κοινωνικός ιστός της πόλης και να μην θρηνήσουμε θύματα.
Και για αυτό, νοιώθουμε Περήφανοι.
Πόσο πιο απλά μπορεί να είναι τα πράγματα;
Τελικά και έπειτα απο μια περιπετειώδη συζήτηση επικράτησε η κοινή λογική (πλην της παράταξης που εκπροσωπεί το ΚΚΕ) και βρέθηκε η χρυσή τομή, χωρίς να αποφευχθεί η προσπάθεια καπελλώματος του κινήματος για μικροπολιτικούς και παραταξιακούς λόγους.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που σαν συμπέρασμα εξάγεται, είναι ότι έχουμε πάρα πολύ δρόμο να διανύσουμε προκειμένου ''όχι απλά να γίνουμε ουσιαστικοί'' αλλά να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε το μέγεθος της ευθύνης που αναλογεί στον καθένα μας απο όποιο πόστο και αν ''βρίσκεται να υπηρετεί'', προκειμένου να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε και όχι να βλέπουμε το φως στο τούνελ και την Ελπίδα για το μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου