Η ιστορία γράφτηκε με Ανυπακοή στους νόμους τους κανόνες και τους θεσμούς που οδηγούν σε δεσμά και με σεβασμό στις Αρχές τις Αξίες και τα Ιδανικά που ‘’έξυπνα’’ προσπαθούν να τα ξεχάσουμε και να υποταχτούμε.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΝΑ ‘’ΡΥΘΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ’’ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ.

Αν αναφερόμασταν στην εποχή της κανονικότητας, ‘’κάποια χρόνια πίσω δηλαδή’’, φυσικά και δεν θα υπήρχε λόγος να αναρωτιόμαστε αν θα πρέπει να είμαστε ‘’συνεπείς και …..συνεργάσιμοι δανειολήπτες’’ προς τις τράπεζες, όμως μιλάμε για δυο εντελώς διαφορετικα ‘’έπη’’.

Το έπος της υπο προυποθέσεις κανονικότητας (πριν) και το έπος της τεχνητής κρίσης και της επιβληθείσας βαρβαρότητας (σήμερα).

Σήμερα, το να είσαι ‘’συνεπής δανειολήπτης’’ δεν είναι θέμα κάποιας κουλτούρας και παιδείας, σε αντίθεση με το να μην είσαι ‘’συνεπής δανειολήπτης’’ που είναι θέμα και κουλτούρας και παιδείας.

Γιατί το να Αντιστέκεσαι και να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα που απορρέουν από το σύνταγμα της χώρας σου, είναι όχι μόνο αναφαίρετο δικαίωμά σου αλλά ‘’ιερή σου υποχρέωση’’.

Όταν στη διάρκεια της εξαετούς μνημονιακής βαρβαρότητας, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αντιμετωπίζει έναν ακήρυχτο πόλεμο καταπάτησης όλων των δικαιωμάτων τους, εργασιακών, Ελευθεριακών, κοινωνικών, όταν τους έχει αφαιρεθεί βίαια το δικαίωμα στην εργασία κάτι που συνεπάγεται αυτόματα την αφαίρεση του δικαιώματος πρόσβασης στην υγεία, την παιδεία, τη στέγη, το ηλεκτρικό, το νερό, τη σίτηση.

Όταν πλέον δεν μιλάμε για διαβίωση αλλά για προσπάθεια επιβίωσης και αφαίρεση της Περηφάνειας, της Αξιοπρέπειας και της Ελπίδας, τότε το μόνο καθήκον που έχουμε, είναι να προστατέψουμε και να επαναφέρουμε με κάθε δυνατό μέσον  ότι μας έχουν αφαιρέσει, απαγορεύεται να μιλάμε για ‘’συνεπείς και συνεργάσιμους’’ δανειολήπτες, απαγορεύεται να υποκύψουμε σε εκβιασμούς, σε εκφοβισμούς, στη τρομοκρατία που καθημερινά ασκείται, απαγορεύεται να παραδοθούμε, να γονατίσουμε, να σκύψουμε το κεφάλι, να δεχτούμε τα δεσμά, να θεωρήσουμε δεδομένη την ήττα, να κάνουμε το έργο τους ευκολότερο.

Και φυσικά για να μιλήσουμε και πρακτικά πέρα από τα συνθήματα, απαγορεύεται να συμφωνήσουμε στη νομιμοποίηση της λεηλασίας και τη μονιμοποίηση της σκλαβιάς.

Όταν οι τράπεζες επί σειρά ετών κερδοσκοπούσαν σε βάρος των ανυποψίαστων πολιτών, κάνεις δεν μας μίλαγε για ‘’συνεπείς τραπεζικούς οργανισμούς’’.

Όταν δάνειζαν τους πολίτες γνωρίζοντας τις συνέπειες μιας και η πραγματική εικόνα της οικονομίας ήταν σε γνώση τους.

Όταν χρέωναν με υπέρογκες και παράνομες χρεώσεις τους ανυποψίαστους και παραληρούντες τότε από ευτυχία για τον ‘’εύκολο δανεισμό’’ πολίτες.

Όταν φούσκωναν τις τιμές των ακινήτων κυρίως, φτάνοντας τα σε τιμές ρεκόρ τη τριετία 2004-2006.

Όταν κατά τη διάρκεια της μνημονιακής λαίλαπας ανακεφαλαιοποιούνταν, δηλαδή ‘’χρέωναν το κράτος δηλαδή εμάς’’ με άπειρα δις ευρώ προκειμένου να….’’σωθούν σε βάρος των πολιτών που λιμοκτονούσαν’’, τότε κανείς δεν μίλαγε και συνέπεια και υποχρεώσεις.

Σήμερα, μας μιλάνε για συνέπεια, όταν ζητούν από τους δανειολήπτες να δεχτούν νέες συμβάσεις που όχι μόνο δεν περιέχουν τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της οφειλής, αφού το οφειλόμενο ποσό είναι ‘’μαγική εικόνα’’ μπροστά στις αξίες που σήμερα έχουν διαμορφωθεί και βέβαια όχι με ευθύνη των δανειοληπτών, αλλά με απόλυτη ευθύνη των τραπεζών και του κράτους που οδήγησαν ‘’συνειδητά’’ την οικονομία, τη χώρα και το λαό στη σημερινή κατάντια, προκειμένου να εξυπηρετήσουν αλλότρια συμφέροντα και ‘’βρώμικα σχέδια’’, προκειμένου να ‘’σώσουν τους υπεύθυνους’’ για τη λεηλασία της χώρας και να την παραδώσουν στο έλεος των τραπεζιτών, της ευρώπης των γερμανών, μετατρέποντάς την σε προτεκτοράτο και αποθήκη ψυχών.

Η μόνη υποχρέωση που έχουμε, είναι να κλείσουμε τα αυτιά στις σειρήνες του συστήματος που αδημονεί να μας αφανίσει δημιουργώντας μια κοινωνία αστέγων, εξαθλιωμένων, παραδομένων χωρίς Ελπίδα πολιτών, να Αντισταθούμε, να πολεμήσουμε και να Ανατρέψουμε τα σχέδια τους.

Πρέπει να καταννοήσουμε ότι το παιχνίδι της υποταγής μέσω του ελέγχου του χρέους σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να το κερδίσουμε.

Η ιστορία δεν γράφτηκε από συνεργάσιμους και συνεπείς πολίτες.

Η ιστορία γράφτηκε με Ανυπακοή στους νόμους τους κανόνες και τους θεσμούς που οδηγούν σε δεσμά και με σεβασμό στις Αρχές τις Αξίες και τα Ιδανικά που ‘’έξυπνα’’ προσπαθούν να τα ξεχάσουμε και να υποταχτούμε.