Υπήρξε και υπάρχει δικαιολογημένη ανησυχία στο χώρο των συντονισμών κατά των πλειστηριασμών, μιας και το τελευταίο διάστημα η απουσία παρουσίας μελών στα ειρηνοδικεία ήταν κάτι παραπάνω απο αισθητή και φυσικά η κακή αυτή εξέλιξη με την ''όψιμη ευαισθησία'' και την παρουσία χρυσαυγιτών στον Πειραιά, αναδεικνύει περίτρανα το πόσο ''ρηχά και επιδερμικά'' αντιμετωπίστηκε μέχρι τα τώρα αυτή η πολύ σημαντική μάχη.

Οι κοινωνικοί αγώνες, η Διεκδίκηση, η Αντίσταση και η Ανατροπή καταστάσεων με σκοπό την επαναφορά στη κανονικότητα και η απόδοση δικαίου, δεν μπορεί να είναι συνάρτηση της φασιστικής απειλής και των βρώμικων παιχνιδιών της ναζιστικής συμμορίας της χρυσής αυγής, αλλά συνειδητή πράξη ευθύνης και πολιτικής ωριμότητας.

Με αφορμή την ''εκστρατεία χρυσαυγιτών'' την περασμένη Τετάρτη στο ειρηνοδικείο Πειραιά, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής.

Οι παρεμβάσεις-κινητοποιήσεις των συντονισμών κατά των πλειστηριασμών στα ειρηνοδικεία της χώρας, είναι ξεκάθαρο οτι ''ξεπήδησαν'' μέσα απο τις ανάγκες που δημιουργήθηκαν στο κοινωνικό ιστό της χώρας, ανάγκες- αποτελέσματα των καταστροφικών πολιτικών των μνηνονιακών συγκυβερνήσεων της υποτέλειας και της υποταγής.

Αποκλειστικό στόχο είχαν και έχουν, την αποτροπή των πλειστηριασμών της περιουσίας των πολιτών και ειδικά των χαμηλών και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων.

Ως εκ'τούτου η συγκεκριμένη δραστηριότητα, αποτελεί οχι απλά ''βασικό δομικό υλικό'' για το χτίσιμο ενος προστατευτικού κλοιού που θα κρατάει όρθια τη κοινωνία αλλά και ''ακρογωνιαίο λίθο για την οσο το δυνατόν ομαλότερη μετάβαση της προς την κανονικότητα, όποτε αυτή έρθει''.

Η ''εισβολή των βαρβάρων'' την περασμένη Τετάρτη στον Πειραιά όμως, αναδεικνύει περίτρανα το ''μεγάλο έλλειμα κατανομής προτεραιοτήτων'' που υπάρχει στο χώρο του λαικού κινήματος, αλλά και την ανάγκη εφαρμογής του άγραφου νόμου του κινήματος που είναι η συμμετοχή, η μαζικότητα και η διάρκεια στη διεκδίκηση μέχρι να κερδηθεί ο στόχος.

Υπήρξε και υπάρχει δικαιολογημένη ανησυχία στο χώρο των συντονισμών κατά των πλειστηριασμών, μιας και το τελευταίο διάστημα η απουσία παρουσίας μελών στα ειρηνοδικεία ήταν κάτι παραπάνω απο αισθητή και φυσικά η κακή αυτή εξέλιξη με την ''όψιμη ευαισθησία'' και την παρουσία χρυσαυγιτών στον Πειραιά, αναδεικνύει περίτρανα το πόσο ''ρηχά και επιδερμικά'' αντιμετωπίστηκε μέχρι τα τώρα αυτή η πολύ σημαντική μάχη.

Οι αποτροπές των πλειστηριασμών, δεν είναι μια μάχη σαν τις άλλες.
Χρειάζεται όπως επαννειλημένα έχουμε τονίσει οχι απλά μαζικότητα, αλλά και συνείδηση της πραγματικότητας που ζούμε και της ευθύνης που αναλογεί στον καθένα μας.

Το οτι ''ανησυχήσαμε' απο την παρουσία μελών της ναζιστικής συμμορίας, είναι ενα πολύ καλό μάθημα, μιας και οι χρυσαυγίτες, ήταν πολλαπλάσιοι απο τα μέλη του συντονισμού Πειραιά.

Ομως εδω το θέμα δεν είναι ποσοτικό, αλλά καθαρά θέμα πολιτικής συνείδησης, οριμότητας και ευθύνης.
Η διεκδίκηση, ο αγώνας και η Αντίσταση, δεν μπαίνουν σε διαγωνισμό πλειοδοσίας, δεν κάνουμε πλειοδοσία Αλληλεγγύης με κανέναν και φυσικά σκοπός των συντονισμών δεν είναι ''να ανοίγουν μέτωπα'', αλλά να δημιουργούν μέτωπα και να αποτρέπουν ''κακές καταστάσεις''.

Ομως για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει πλέον ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν απέναντι στο κοινωνικό ιστό, συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις που γίνονται κάθε Τετάρτη στα ειρηνοδικεία και να πλαισιώσει τους συντονισμούς με τη ''φυσική του παρουσία''.

Καμμία Ανατροπή δεν μπορεί να έρθει με ευχές, κραυγές θυμού αγανάκτησης και οργής, καμμία Ανατροπή δεν μπορεί να έρθει με ανακοινώσεις, δελτία τύπου που.....''καταννοούν μεν την κατάσταση'' αλλά......απο μακρυά και φυσικά οι φασίστες, οι νεοναζί και οι εγκληματικές συμμορίες για να μην ''βρίσκουν έδαφος να καλλιεργηθούν και να δράσουν'', θα πρέπει να βρίσκουν εμπρός τους μέτωπα και οχι προκηρύξεις και αφίσες.
Τασος Καραγιώργος
Μελος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛ.ΑΝΥ.Α ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΣΕ ΝΙΚΑΙΑ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ